dinsdag 15 december 2009
zoektocht naar ruimte als menselijke ervaring/ tekst Nelleke Hendriks
Het heelal bestaat uit alle materie en energie om ons heen. Wij zijn in het heelal. Of, anders gezegd, wij zijn in het geheel van tijd en ruimte. Hoewel we dat heelal een raadsel vinden, proberen we ons toch een plek te geven in onmetelijke tijd/ruimte, we zoeken naar geborgenheid daarin. Zo proberen we te leven in een omgeving waarin we afstanden ervaren, materie onderscheiden, maten ontdekken, betekenissen opslaan, herinneringen hechten, esthetiek ontdekken.
Bij dat proces van toe-eigenen van onze omgeving tot een persoonlijk universum zijn architecten behulpzaam. Maar nog belangrijker zijn de interieurarchitecten, zij laten ons naar binnen. Om hun werk te kunnen doen werken ze met materie en energie, ze organiseren hoogte, breedte, diepte en beweging (4 dimensies) van de gebouwde omgeving en de praktische inrichting van plekken en erbij passende functies .
Maar voordat ze dat doen, verdiepen ze zich in iets dat veel belangrijker is: ruimtebeleving (ervaring van ruimte). Voor dit aspect kunnen ze vaak terecht bij beeldende kunstenaars, die zich in hun werk ook bezighouden met ruimtebeleving en de verbeelding daarvan.
Muli-talent David Bowie brak in 1969 door met zijn nummer Space Oddity, over een ruimtevaarder, die helemaal uit zijn dak gaat van ruimtebeleving, en aan het einde van het lied zijn geborgen plek verlaat, omdat het ruimteschip defect raakt. Hij stapt de ruimte in en de geborgenheid uit. Dit alles wordt in onversneden jaren '60 esthetiek verbeeld in de clip. Bowie wist natuurlijk destijds niet dat zijn nummer na 40 jaar nog springlevend zou zijn, en tot een icoon van de popmuziek zou worden, of wel?
Bij dat proces van toe-eigenen van onze omgeving tot een persoonlijk universum zijn architecten behulpzaam. Maar nog belangrijker zijn de interieurarchitecten, zij laten ons naar binnen. Om hun werk te kunnen doen werken ze met materie en energie, ze organiseren hoogte, breedte, diepte en beweging (4 dimensies) van de gebouwde omgeving en de praktische inrichting van plekken en erbij passende functies .
Maar voordat ze dat doen, verdiepen ze zich in iets dat veel belangrijker is: ruimtebeleving (ervaring van ruimte). Voor dit aspect kunnen ze vaak terecht bij beeldende kunstenaars, die zich in hun werk ook bezighouden met ruimtebeleving en de verbeelding daarvan.
Muli-talent David Bowie brak in 1969 door met zijn nummer Space Oddity, over een ruimtevaarder, die helemaal uit zijn dak gaat van ruimtebeleving, en aan het einde van het lied zijn geborgen plek verlaat, omdat het ruimteschip defect raakt. Hij stapt de ruimte in en de geborgenheid uit. Dit alles wordt in onversneden jaren '60 esthetiek verbeeld in de clip. Bowie wist natuurlijk destijds niet dat zijn nummer na 40 jaar nog springlevend zou zijn, en tot een icoon van de popmuziek zou worden, of wel?
Abonneren op:
Posts (Atom)